Yüknek`lidir. (Semerkand yöresinde bir köy). Eserini Emir Sipehsâlâr`a sunmuştur. Kitabın arkasına sonradan Aslan Hoca Tarkan tarafından yazılan takrizde, şâirin anadan doğma kör olduğu, bu eser sayesinde sevgi ve saygı kazandığı bildirilir. Hayatı hakkında başka bilgi yoktur.

Atabetü`l Hakayık adlı eserinin telif tarihi bilinmemekle birlikte Kutadgu Bilig`den yarım asır sonra yazıldığı tahmin ediliyor. Emir Sipehsâlâr`ın, övgüsü ile eserin yazılış sebebini anlatan kısımlar kaside şekli ile, diğer bölüm mısralarla yazılmış,mesnevi ile yazılır feûlün feûlün feûl vezni kullanılmıştır. Şâir âyet ve hadislere dayanarak dünyânın geçiciliğini, bilginin faydasını, cehaletin zararlarını; cömertlik, cimrilik, tevazu gibi İyi ve kötü huyları anlatan Dinî-didaktik bir eserdir. Hakaniye Türkçesi ile yazılmıştır. Elyazması nüshalarının sayısı azdır. En iyi uygur harfli nüsha olup Ayasofya Kitaplığı`ndadır. İlk defa M. Necip Asım tarafından bulunmuş ve yayımlanmıştır (1918). En iyi neşri Reşit Rahmeti Arat`ın (önsöz, transkripsiyonlu metin. Türkiye Türkçesi`ne çeviri ve bibliyografyadan meydana gelen) baskısıdır; TDK yayınları arasında çıkmıştır (1951).