Feyyaz Kayacan 1950 kuşağının öykücülüğümüzdeki en büyük öncülerinden biri olan Feyyaz Kayacan 1919’da İstanbul’da doğdu. Saint Joseph Fransız Lisesi’ni bitirdi, Fransa ve İngiltere’de siyasal bilgiler ve ekonomi öğrenimi yaptı. Yıllarca BBC’nin Türkçe Yayınlar Servisi’nde çalıştı ve buradan emekli oldu. Uzun süredir Londra’da yaşamakta olan edebiyatçımızı 1993 Nisan’ında kaybettik. İlk iki şiir kitabını Fransızca, üçüncü (Kaşık Havası: 1976) ve dördüncü (Benim Örümceğim Başka: 1982) şiir kitaplarını Türkçe şiirlerinden oluşturan Kayacan’ın, 1991’de İngiltere’de yayımladığı son şiir kitabı ise İngilizce şiirlerinden oluşan bir toplam. Kayacan, 1992’de, modern Türk şiirini kapsamlı olarak ele alan Modern Turkish Poetry adlı bir antoloji de yayımlamıştı. Şiir ve öykü çalışmaları dışında ise, 1968’de yayımladığı ve dört kısa oyununu içeren Mutlu Azınlık adlı kitabı ile Çocuktaki Bahçe (1992) adlı tek romanı da bulunuyor.

Feyyaz Kayacan, ilk kez bu kitapta hepsini bir arada bulduğumuz öykülerini 1950’li yıllardan başlayarak yayımlamaya başlamış ve Türk şiirinde o yıllarda başlayan özenli yenilik patlamalarının öyküdeki temsilcisi olmuştu.

Kayacan’ın, Türkçenin olanaklarını genişleten öyküleri, dünden bugüne yalnızca farklı bir şiirsele ulaşmakla kalmamış, “Hiçoğlu”, “Yusuf” ve “Çocuktaki Bahçe” gibi izleklerle mizahın ve kara mizahın öncülüğünü de üstlenen ilginç bilimkurgular ve anti-ütopyalar da oluşturmuştu.

Gerek birbirine yakın tarihlerde yayımlanan ilk beş kitabı (Şişedeki Adam: 1957; Sığınak Hikâyeleri: 1962; Cehennemde Bir Yusuf: 1964; Gibiciler: 1967 ve ilk kitabına eklenen üç yeni öykü ile oluşturduğu Hiçoğlu’nun Serüvenleri: 1969); gerekse, yaklaşık yirmi yıl aradan sonra (1987’de) yayımladığı Bir Deli Değilin Defterleri’nde de okunabileceği gibi, bu öyküler, hem şimdiden edebiyatımızdaki saygın yerlerini almışlar, hem de “geçen zamana karşın her dem taze” kalmayı başarabilmişlerdir.