Martin du Gard, Roger (23 Mart 1881, Neuilly-sur-Seine, Fransa-22 Ağustos 1958, Bellême, Fransa), Fransız romancı ve oyun yazarı. Paris’in en seçkin iki lisesinde okudu. 1906’da Ecole des Chartes’tan arkeoloji konusunda yazdığı bir tezle mezun oldu. Arşivcilik ve paleografi derecesi alan Martin du Gard, titiz gerçekçiliğini ve küçük detaylara gösterdiği dikkati, tarih ve bilim öğrenimine atfeder. İlk büyük başarısını, okul arkadaşı Gaston Gallimard tarafından 1913’te yayımlanan “Jean Barois” adlı yapıtıyla kazandı. Bu romanda dinsel inançları ile bilimsel kuşkuculuğunu bağdaştırmaya uğraşan bir adamın öyküsünü ele aldı ve Dreyfus Olayı’na yer verdi. İki Dünya Savaşı arasında (1922-1940) en tanınmış çalışması olan “Les Thibault” adlı romanını yazdı. Bir ailenin tarihini anlatan bu nehir romanda, Fransız burjuvazisinin on dokuzuncu yüzyıl sonlarından Birinci Dünya Savaşı’na kadar olan dönemde karşı karşıya kaldığı toplumsal ve ahlaki sorunları ele aldı. Martin du Gard’ın öteki yapıtları arasında 1933’te yayımladığı, Fransa’da kırsal yaşamı anlatan “Vielle France” ile 1951’de yayımladığı, dostu André Gide üzerine bir inceleme olan “Notes sur André” Gide sayılabilir. Ayrıca bastırılmış eşcinselliği konu alan bir oyun olan “Un Taciturne” 1931’de; Fransız köy yaşamını anlatan “Le testament du pere Leleu” (1914; Yaşlı Leleu’nün Vasiyeti) ve “La Gonfle” (1928; Kabarış) adlı iki fars yazdı. 1941’de, başyapıtı olacağını umduğu “Le Journal du colonel Maumort” (Albay Maumort’un Günlüğü) adlı bir romana başladı ama tamamlayamadan öldü. Albert Camus’nün önsözünü yazdığı toplu yapıtları 1955’te iki cilt olarak yayımlandı.