Bu ürün size
KitapSeç
|
KİTAPSEÇ PAZARYERİ
Tüm satıcılarımız Kitapseç hizmet standartlarını garanti eder. |
Ücretsiz İade |
Hızlı Teslimat |
Müşteri Desteği |
|
|
Satıcı: KitapSeç
Satıcı Ünvanı: ADRES7 Elektronik Ticaret ve Bilişim Hizmetleri Anonim Şirketi
İletişim: Satıcıların iletişim e-posta adresi kitapsec tarafından kayıt altındadır. |
tarafından gönderilecektir.
Avrupa Sendikal Hareketi Umuttepe Yayınları
Bu çalışma Uludağ Üniversitesi, Sosyal
Bilimler Enstitüsü’nde yazılan “Avrupa
Sosyal Modeli’nin Bir Parçası Olarak
Avrupa Sendikalar Konfederasyonu:
Kuruluşu, Sendikal Anlayışı ve Sosyal
Avrupa’nın Şekillenmesine Etkisi” başlıklı
doktora tezinin gözden geçirilmiş ve
genişletilmiş halidir.
Avrupa entegrasyon süreci, II. Dünya
Savaşı sonrasında 1950’li yıllarla birlikte
tartışılmaya başlayan ve hala güncelliğini
koruyan bir konudur. Sosyal bilimler
alanında Avrupa entegrasyonuna ilişkin
tartışmalar birçok farklı boyutuyla ele
alınmıştır. Avrupa Birliği sosyal politikası,
Avrupa Sosyal Boyutu ve sosyal diyalog
tartışmaları özellikle sosyal politika
literatüründe sıklıkla değinilen konular
arasındadır. Avrupa Sendikalar
Konfederasyonu (European Trade Union Confederation- ETUC) da bir sosyal taraf olarak bu
tartışmalarda yerini almaktadır. Ancak belirtilen
kapsamda doğrudan Avrupa sendikal hareketi ve
ETUC’a yönelik araştırmaların sayısı son derece
azdır. Dolayısıyla bu çalışmada Avrupa sendikal
hareketi ve ETUC ifade edilen eksiklik temelinde
odağa alınırken yukarıda değinilen tartışmalar
ETUC ve faaliyetleri üzerinden anlaşılmaya
çalışılmaktadır.
Endüstri Devrimi’nin etkisiyle Avrupa’da
kurulmaya başlayan sendikalar, Avrupa sendikal
hareketinin ilk kurumsal örneklerini de oluştururlar.
Avrupa sendikal hareketi ilk dönemlerinde yapısal
anlamda ulusal, felsefi anlamda ise enternasyonal bir özellik sergiler. II. Dünya Savaşı öncesinde Avrupa sendikal hareketi uluslararası sendikal
hareket üzerinde etkili olurken, bu dönemde bölgesel düzeyde örgütlenmelerin ortaya çıktığı görülür.
II. Dünya Savaşı sonrasında ise Avrupa’nın yeniden yapılandırılması ve Avrupa entegrasyonu
tartışmalarının hız kazanmasıyla Avrupa sendikal hareketi bölgesel düzeyde örgütlenme çabası
içerisine girer. Böylece ortaya çıkan sorunları denetim altına alma eğilimiyle kendiliğinden
oluşturulan düzenlemeler dışında sosyal politika tartışmaları, Avrupa entgrasyon sürecine, dışsal
anlamda yoğun olarak Avrupa sendikal hareketi tarafından dâhil edilir. Ancak 1950’li ve 1960’lı
yıllarda Avrupa düzeyinde sendikal örgütler arasındaki bölünmüş yapı Avrupa toplulukları üzerinde
güçlü bir etki oluşturulmasını engeller. 1973 yılında ETUC’un kurulmasıyla birlikte Avrupa sendikal
hareketi içindeki kurumsal bölünme sona ererken, ortak bir hareket ve duruş sergileme imkânı
yakalanmış olur.
ETUC kurulduğu ilk andan itibaren Avrupa toplulukları ve sonrasında AB politikalarına sosyal bir
kaygının dâhil edilmesi amacıyla yoğun çaba harcamıştır. Gerçekleştirdiği faaliyetler ve ortaya
koyduğu stratejilerde ETUC’un bu kaygısı sürekli olarak hissedilir. Ancak ETUC’un bu hedefine
yönelik faaliyetlerini ne ölçüde gerçekleştirebildiği, AB sosyal politikası üzerinde ne kadar etkili
olabildiği tartışılması gereken önemli konular arasındadır. Belirtmek gerekir ki; ETUC’un sendikal
faaliyetlerinin etkinliği birçok farklı unsurla birlikte şekillenmektedir. ETUC’un kuruluşunu
hazırlayan tarihsel altyapı, kuruluşu sonrasında örgütsel yapısı ve sendikal anlayışı, sosyal bir aktör
olarak kendisine atfedilen roller ve kendisinin emek hareketi içerisinde oluşturduğu imaj bu
unsurlardan sadece bazılarıdır. Dolayısıyla bu çalışmada yukarıda belirtilen kaygılar bağlamında
ETUC, tarihsel gelişimi, örgütsel yapısı, amaçları, faaliyetleri ve Avrupa Sosyal Boyutu’na katkısı
temelinde incelenmektedir.
Bu inceleme sürecinde nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması tercih edilirken ETUC’un
örgütsel yapısı ve faaliyetleri çok boyutlu veri toplama tekniği kullanılarak değerlendirilmektedir
(Yıldırım ve Şimşek, 2013: 314-328). ETUC’un 1950 ile 1992 yılları arasındaki gelişimi ve
faaliyetleri Amsterdam Uluslararası Sosyal Tarih Enstitüsü (International Institute of Social History-
IISH)’nde bulunan ETUC arşivi incelenerek anlaşılmaya çalışılmıştır. Bu doğrultuda ETUC’un
Yürütme Kurulu kararları, Kongre belgeleri, örgüt içi yazışmaları, bildirileri, Avrupa kurumları ve
işveren örgütleriyle temaslarına ilişkin belgeler taranmıştır. ETUC’un 1992 yılı sonrasından
günümüze kadar olan gelişimi ve faaliyetleri ise yoğun olarak Brüksel’de Avrupa Sendikalar
Enstitüsü (European Trade Union Institute- ETUI) arşivinde gerçekleştirilen çalışmalar aracılığıyla
sorgulanmıştır. Ayrıca ETUC ve Avrupa sendikal hareketi üzerine yapılan araştırmalar da detaylı
olarak incelenmiş, birçok farklı birincil kaynağa ulaşılmıştır. Bir başka ifade ile araştırma süresince
birincil kaynaklara sıklıkla başvurulmuştur. Bu durum çalışmanın Avrupa sendikal hareketi tarihine
katkısı anlamında önemli bir avantaj oluşturmaktadır. Ancak konunun genişliği ve detaylı bir
araştırmaya dayanak oluşturabilecek birçok alt başlığı kapsamı içerisinde barındırması ise çalışmanın
kısıtlılıkları arasında yer almaktadır. Dolayısıyla bu çalışma kapsamında geniş bir konuyu, emek
tarihi penceresinden, birincil kaynaklara dayanarak, bütünlük içerisinde, betimsel bir şekilde ele alma
çabası ön plana çıkmaktadır. Çalışmanın birinci bölümünde, Avrupa sendikal hareketinin gelişim süreci, Avrupa’da yaşanan
toplumsal ve ekonomik gelişmelerin tarihsel arka planı dikkate alınarak tartışılmaktadır. Bu
doğrultuda birleşik bir Avrupa söyleminin temeli, yerine Sanayi Devrimi sonrasında Avrupa’da
yaşanan gelişmeler ve tüm bu gelişmelerin Avrupa sendikal hareketini nasıl şekillendirdiği ele
alınmaktadır. Ayrıca II. Dünya Savaşı’na kadar geçen sürede Avrupa sendikal hareketi ile
uluslararası sendikal hareket arasındaki bağlantı konu bütünlüğü içerisinde ilişkilendirilmeye
çalışılmaktadır. II. Dünya Savaşı sonrasında Avrupa’da ortaya çıkan gelişmeler ve bu gelişmelerle
bağlantılı olarak Avrupa’da sendikal hareketin bölgesel düzeydeki ilk örgütlenme çabaları üzerinde
durulmaktadır. Böylece ETUC’un kuruluşunun tarihsel arka planını anlama çabası içinde hareket
edilmektedir. Bu tartışmalarla birlikte Avrupa sendikal hareketinin temel karakteristik özellikleri de
görünür hale gelmektedir.
İkinci bölümde, ETUC’un kuruluş süreci; Avrupa’da ortak bir sendikal yapı oluşturulmasını gerekli
hale getiren gelişmeler ve ETUC’un kuruluşu öncesinde yaşanan tartışmalar bağlamında
değerlendirilmektedir. Ayrıca ETUC’un örgütsel yapısı, amaçları, üyelik sistemi ve ETUC’a üye örgütler arasındaki farklılıklar üzerine bir tartışma da yürütülmektedir. ETUC’un Avrupa sosyal
politikasını etkilemek adına kullandığı kimi araçlar da bu bölümde değinilen konular arasında yer
almaktadır. Böylece kuruluşundan itibaren ETUC üzerinde belirleyici olan bazı temel sorun ve
özelliklere dikkat çekilmektedir. Böylece ETUC tarafından ortaya konulan sendikal stratejilerin ve
politikaların anlaşılabilmesi adına örgütün genel bir portresi ortaya konulmaktadır. Bu tartışmalar
sayesinde ETUC’un belirli dönemlerde gerçekleştirdiği faaliyetler, bu faaliyetleri örgütün nasıl
temellendirdiği ve örgütün kendi yapısal dönüşüm sürecinde dikkat çeken belirli dönüm noktaları
diğer bölümlerde yürütülen tartışmaların anlaşılabilmesi için de katkı sunmaktadır.
