2022 Kaymakamlık Yerel Yönetimler Test Kitabı 1390 Soru Akfon Yayınları

Önsözler ve arka kapaklar; bir çalışmanın, eserin, kitabın adeta afişi olması nedeniyle ilk bakışta okurun o çalışmada, eserde nelerle karşılaşacağının izlenimi açısından önemlidir. Dolayısıyla da önsözü yazana ayrı bir sorumluluk yükler.

 

Bu sorumlulukla öncelikle belirtmeliyim ki; binlerce sayfalık yaklaşık 250 farklı mevzuatın imbikten geçmiş hali olan elinizdeki kitap, sizi ya da bu eserden yararlanacak muhataplarını hem sınayacak, hem sınamaya yardımcı olacak ve dahası test tekniğinin sağladığı öğrenme / eğitim süreçlerini tetikleyecek özgün bir eserdir.

 

Bununla birlikte sadece belirli bir meslek erbabını değil, "Belediyecilik” kelimesiyle aslında ne çok şeyi ifade ettiğimiz dikkate alındığında herkesi, her kesimi ilgilendiren bir konu olması dolayısıyla da çok büyük bir boşluğu doldurmaya aday olduğunu söylemek çalışmanın hakkını teslim etmek bakımından gereklidir.

 

Günümüzde belediyelerin faaliyetleri, belediyelerden beklenen hizmetler 5393 Sayılı Belediye Kanununda belirtilen "Belde sakinlerinin mahallî müşterek nitelikteki ihtiyaçlarını karşılama” görevinin boyutlarını giderek daha da genişletmiştir. Uygulamalar siyasi parti farkı gözetmeksizin belediyelerden beklentileri de çeşitlendirmekte ve artırmaktadır.

Bu kapsamda alt yapı, beldenin fiziki koşullarına ilişkin hizmetlerinin yanında ilk anda akla gelebilecek; kültür ve sanat, turizm ve tanıtım, gençlik ve spor, sosyal hizmet ve yardım, meslek ve beceri kazandırma, hemşehriler arasında sosyal ve kültürel ilişkilerin geliştirilmesi, sağlık, eğitim, çevre, kütüphane, park, yaşlılara, kadın ve çocuklara, özürlülere, engellilere, yoksul ve düşkünlere yönelik hizmetler, kimsesizlerin, evsizlerin, sokak çocuklarının ve muhtaç kadınların barınma ihtiyaçlarının karşılanması, öksüzlere çocuk yuvaları ve kreşler yapılması, yaşlılara huzurevleri tesis etmek, fakir, muhtaç ve yaşam mücadelesi veren kesimlere yönelik aş evleri ve imarethaneler kurulması, tanzim satış mağazaları ve ekmek fabrikaları kurulması, gıda, kömür, ilaç, kırtasiye malzemesi yardımı yapılması, gençlerin, engellilerin ve kadınların toplumsallaşmalarını sağlayacak merkezler açılması gibi faaliyetler artık sıradan, beklenen ve yarışılan hizmetler olarak görülmektedir. Bu çerçeve ise bir belediye çalışanının, bir belediye gönüllüsünün ne çok şeye vakıf olması gerektiğini de ortaya koymaktadır. Ve tabii ki bu açıdan bakınca bunca şeyi gerçekleştirmek için gerekli bilgi birikimi nasıl sağlanır, ne nereden nasıl öğrenilir sorularını da birlikte getirmektedir.

 

Ancak ne yazık ki bu soruların cevabı henüz büyük bir boşluktur.

 

Her ne kadar kimi belediyelerin kendi içlerinde sınırlı hizmet içi eğitim uygulamaları, TBB bünyesinde 1 günlük, 2-4 saatlik eğitimler, birkaç üniversitede tezli tezsiz yüksek Ilisans programları gibi eğitim çabaları varsa da bu eğitimlerden gerektiği kadar personelin yararlanmasının mümkün olmadığı göz önüne alındığında kişisel çabalar ve bu konularda eğitim alma şansı olan personel dışında kendi kendine yetişen ya da deneme yanılma, uygulama ve deneyim kazanma yöntemi –yöntem denilebilirse- ile bizi yönetenlerin basiretlerinin yeterli olmayacağını belirtmek en azından günün 24 saati çalışan, hizmet etme çabasına tanık olduğumuz belediye personelinin hakkını da teslim etmek olacaktır.

O halde hem yöneticilerin hem çalışanlar için yazarın da vurguladığı "Aday yönetici / personelin yetişmesinin sağlanması (eşik eğitimi), görevdeki personelin verimliliğinin artırılması (hizmet içi eğitim) ve personelin üst görevlere hazırlanması (görevde yükselme eğitimi)” amacıyla başvurulacak kaynakların yokluğu, bu alandaki bir ihtiyacın karşılanması gerekliliği de esasen "belediyeciliğe” gönül vermiş herkesin hem fikir olduğu bir husustur. Belediyeciliğin çerçevesi, ilgili mevzuatın çeşitliliği ve çokluğu, bu konudaki kaynak eksikliği, hatta daha doğru ifade ile boşluğu ve gerek personelin, gerek yöneticilerin eğitim ve yetişme / yetiştirme ihtiyacı birlikte değerlendirildiğinde bu çalışmanın neden ve hangi amaçla yapıldığı sorusunun cevabı verilmiş olacaktır.

Yıllarca yerel yönetimlerle ilgili çalışmalar yapmış olan yazar sadece mevzuatın "okunması”nın / okunarak öğrenilme çabasının öğrenme ve özellikle de eğitim süreçleri açısından eksik kalacağı düşüncesinden hareketle uygulama / pratik açısından test tekniğinin yararlarını dikkate alarak yukarıda belirttiğim gibi 250’ye yakın mevzuatı sorularla ve öğrenme sürecini tetikleyecek şekilde testlerle sunmayı başarmıştır.

 

Bu aşamada şu husus da belirtilmelidir: Test uygulaması öğrenmenin, eksiklikleri tespit etmenin yanı sıra sınamanın, adil değerlendirmenin, ölçmenin ve tabii ki liyakatin belirlenebilmesi için önemli bir yöntemdir. Yukarıda belirtilen seviyeler açısından söz gelimi genel ya da ortalama bilgi düzeyinin ölçülmesi için bilinmesi gerekli hususların tespitine yönelik olarak görece basit ve "belediyeci” / "çalışan” herkesin bilmesi gereken sorular seçilebilirken, kısmen bilgi düzeyinin daha yüksek olması gereken görevlere ilişkin eğitimlerde ayırt ediciliği daha yüksek soruların seçilmesi, görevde yükselme eğitimleri için çeldiricileri güçlü sorular seçilerek konuya / mevzuata daha hakim personel tercihlerinin yapılabilmesi mümkün olacaktır.

Çalışmanın / kitabın kapsamı dikkate alındığında bu eser hakkında kısaca belirtebileceğim bu hususların yeterli olmadığının bilincindeyim. Ancak eserin yaşamımızın her anında, her alanında yanımızda olan belediye personeline, eğitimcilere, dolayısıyla da hepimize yararlı olacağına inancımı belirtmek isterim. Yazara teşekkürlerimle..

Av. Vefa TOKLU