Ben De Çay Parası Ödüyorum Ötüken Neşriyat

 

Bir kahve düşünün; farklı dünya görüşlerinden ve meslek gruplarından insanlar, entelektüeller, sanatçılar, yazarlar, bohemler, hocalar ve öğrenciler, müzmin bekârlar ve evliler, gelenekçiler ve yenilikçiler aynı masa etrafında toplanmaktadırlar. Literatürde “edebiyat kahvesi” ya da “edebiyat mahfili” diye anılan bu tür yerler eşitliğin, rasyonel ve eleştirel düşüncenin oluştuğu önemli “kamusal” mekânlardır ve hikâyesi anlatılan kahve de tipik bir edebiyat kahvesidir.

Bu kitap 1980 sonrasında Erenler Kıraathanesi’nde başlayan ve sırasıyla İLESAM, Yazarlar Birliği, Türk Ocağı ve Antik Kafe’de devam edip günümüze ulaşan bir kahve geleneği ve bu kahvenin müdavimleri hakkındadır. Zaman değiştikçe mekânlar ve mekândaki insanlar da değişmiştir. Eski İstanbul’un Küllük ve Marmara geleneğine uzanan kahvenin hikâyesi, biraz da Türkiye’nin son kırk yılını kapsayan kültürel, sosyal ve siyasal değişimin bir aynasıdır.