Bir Delinin Güncesi Petersburg Öyküleri Say Yayınları

 Ey uluslar, kulak verin bana! Yaşamın, insanın sırrına eren bir benim. Her şey boş. Sanat bayağı, zevklerimiz zavallı, şeref, kahramanlık da öyle, onlar daha da zavallı. Dünyaya, insanlara hükmeden ölümdür, ölüm! Ölüm her şeyi kemiriyor, her şey ölüm için yaşıyor. Ölüp de dirilme, uzak, pek uzak. Gogol, daha çok ‘toplumsal yergi’ denen mizahi öyküleriyle bilinir. Oysa fansatsik öğeler içeren öyküleri de en az mizahi öyküleri kadar değerlidir. Rus edebiyatında gerçekliğin kurucusu olarak kabul edilse bile... Gogol’ün eserleri başka dillere çevrilince inceliklerinden çok şey kaybettikleri söylenir. Öyle sanıyoruz ki, elinizdeki bu derleme söz konusu nitelemenin dışında tutulabilir. Nikolay V. Gogol’dan Mehmet Özgül çeviriiyle altı öykü...

Yazar Hakkında;
Nikolay Vasilyeviç Gogol 1 Nisan1809`da Ukrayna`da doğdu. Çocukluğu annesinin Vassilyevka yakınlarındaki çiftliğinde geçti. 1821`de Kiev`deki bir yatılı okula gönderildi ancak Aralık 1828`de okulu bırakıp başarı ve şöhret hayalleriyle St. Petersburg`a gitti. Bir dergide yayımlanan romantik şiiri "Hans Küchelgarten" nedeniyle bir süre kötü ve alaycı eleştirilerle karşılaştıktan sonra, 1831 yılında yayımladığı, Ukrayna hakkındaki hikayelerinin ilk cildi olan Dikanka Yakınlarındaki Bir Çiftlikte Akşamlar, Gogol`ü istediği şöhrete yaklaştırdı. Kitabın ikinci cildiyle artan şöhreti, Mirgorod Hikayeleri başlıklı sonraki Hikaye kitabıyla beraber zirveye ulaştı. Bu sıralarda Ukrayna tarihine derin bir ilgi duymaya başlayan Gogol, önce bir lisede, daha sonra St. Petersburg Üniversitesi`nde ders verdi. Ancak kendisini yeterli görmediği için 1834`te başladığı dersleri 1835`te bıraktı. 15. yüzyıldaki Ukrayna Kazakları`nın yaşamını anlattığı ünlü romanı Taras Bulba`yı bu dönemde yazdı. Gogol 1836-1848 yılları arasını yurtdışında, çoğunlukla Almanya, Fransa ve İsviçre`de geçirdi ve en ünlü eserlerini bu dönemde kaleme aldı. Ünlü "Palto" öyküsü 1841`de, Ölü Canlar 1842`de yayımlandı. Rusya`nın en büyük düzyazı yazarı olarak anılmasına rağmen, şöhretin etkisiyle kendisini ruhani bir lider olarak görmeye başladı ve giderek içine kapandı. 24 Şubat 1852 gecesi , aralarında Ölü Canlar`ın ikinci cildinin müsveddelerinin de bulunduğu bütün el yazmalarını yaktı. Ağır bir bunalım içinde yatağa düştü, yemek yemeyi kesti ve dokuz gün sonra kırk üç yaşında hayatını kaybetti. 19. ve 20. yüzyıl Rus ve Avrupa edebiyatı üzerinde büyük bir etki bırakan Gogol`un diğer önemli eserleri arasında Burun (1836), Müfettiş (1836), ve Bir Delinin Hatıra Defteri (1842) sayılabilir.