Fuzuli Kapı Yayınları

Divan şiirinin en güzel beyitlerini yazmış, halk şairlerini dahi etkisi altına almış büyük Fuzûlî, Klasik Edebiyat ve Tasavvuf Tarihi alanlarında çok önemli yere sahip Abdülbâki Gölpınarlı`nın kaleminden okuyucuyla buluşuyor.

Abdülbâki Gölpınarlı, Fuzûlî`nin hayatını, milletini, dini ve tasavvufi görüşünü tahlil ettikten sonra kasidelerinden, gazellerinden örneklere yer vermiş ve meşhur Leyla ve Mecnun Mesnevisi`nden parçalar sunmuş. Ayrıca şairin düzyazı şeklinde kaleme aldığı Şikâyetnâme ve Hadikatu`s-Su`edâ`dan da kapsamlı bölümler esere eklenmiş. Kitapta şair hakkında bilinmeyen ya da tereddüde düşülen konulara akademik metotlar ve referanslarla çözümler de getiriliyor. Fuzulî öyle bir denizdir ki bize gâh sakin ve halim, gâh coşkun ve giryan; bazan göğün bulutlarıyla simsiyah, bazan güneşin, ayın akisleriyle ışıklara boğulmuş ve sarhoş... Özetle, istediği surette görünür ve nasılsa bizi de o hâle getirir. Bizi kendisine çeker, kendisinde yok eder. Bu coşkunluğuyla şair âşıklık bahsinde Mecnun`a bile meydan okur: Bende Mecnûn`dan füzûn âştkhk istidâdt var Âştk-ı sâdık benim Mecnûn`un ancak adı var.
(Tanıtım Bülteninden)


Yazar Hakkında;
 Abdulbaki Gölpınarlı`nın cedleri Kafkas kökenli Vubh veya Ubıhlardır. Gazeteci olan babası Ahmed Agâh Efendi, Mevlevî idi. Gelenbevî İdâdîsinin son sınıfındayken babasını kaybetti. Tahsiline ara vererek çalışmaya başladı. İstanbul Vezneciler`de kitapçılıkla uğraştı. Çorum`un Alaca ilçesindeki Menbâ-i İrfân İptidâî Mektebinde öğretmenlik ve idarecilik yaptı. 1922’de İstanbul’a döndü, sınavla son sınıfına girdiği İstanbul Erkek Muallim Mektebi’ni, ardından da İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi, Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü`nü, Profesör Köprülüzâde Mehmet Fuat Bey`in nezaretinde hazırladığı Melâmilik ve Melâmiler adlı mezuniyet tezi ile bitirdi (1930). Edebiyat öğretmeni olarak Konya, Kayseri, Balıkesir, Kastamonu liseleriyle İstanbul Haydarpaşa Lisesi’nde çalıştı. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi’nde Farsça okutmanlığı yaptı. Doktorasını verdikten sonra aynı fakültede Metinler Şerhi okuttu. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nde İslam-Türk Tasavvuf Tarihi ve Edebiyatı dersleri verdi. 1945’te Türk Ceza Kanunu’nun 142. maddesine aykırı davrandığı iddiasıyla Tek Parti İdaresi tarafından tutuklandı; 10 ay hapis yattıktan sonra beraat etti ve yeniden görevine döndü. 1949’da kendi isteğiyle emekliye ayrıldı.