Kanatsız Arı Mu Elma Çocuk

 

Sevilen yazar Ahmet Şerif İzgören, baldan tatlı Mu’nun maceralarına bir yenisini ekliyor. Aramıza katılan gizemli karakterimizle mülteci olmak ve doğa üzerine düşüncelere dalıyoruz. Maceranın, heyecanın dozu da iyice artıyor. Bakalım bu kez kovanda neler yaşanacak? Uzaklara uçarızzzz, bakın çok heyecanlıyızzzz…  

Kaz Dağları’ndan gelen dostluk esintisi… 

O gün nöbetçi arı çok telaşlıydı çünkü haberler kötüydü. Dev bir düşman, kovana doğru yaklaşıyordu. Bizim Kara Vezir Kargo durur mu, korkunç fırtınaya rağmen devin peşine düştü. Kraliçe, Mu ve tüm arılar da merak içinde onu beklemeye koyuldular. Derken öyle bir şey oldu ki… 

Kara Vezir Kargo, “Ah eski güzel günler…” diye mırıldandı, batan güneşe yani baltopuna baktı. “Nerede o eski düşmanlar, savaşlar…” Çiçek böcek sevgisiyle dolu Mu kovana geldiğinden beri, herkesle dost olmaya başlamışlardı. Çok uzun süredir neredeyse kimseyle savaşmamışlardı. Halbuki iki ayaklılar sürekli dumanlar sıkıyordu. Bu yüzden can düşmanları eşek arıları da diğer kolonilerdeki bal arıları da çok azalmıştı. Eskiden onunla aynı düşünen Kraliçe ise şimdi sanat, bilim, dostluk gibi laflar etmeye başlamıştı. Dövüşmeyi öğrettiği arılar, şimdi dans dersi, yoga dersi alıyordu.

Bazı akşamüstleri baltopu kaybolduğunda, şiir yazmayı seven sanatçı ruhlu Bombus, Mu, Ağcan, Dafni ve Vuzz buluşuyorlar, beraberce şiirler yazıyorlardı. Ertesi akşam da işçi arılar kovandan içeri girmeden önce, Bombus ince sesiyle bal arılarına şiirler okuyordu. Hem de kendi yazdığı şiirleri. Kovandaki birçok yavru bal arısı da ondan etkilenip şiirler yazmaya başladılar. Mu’nun kovanda ve çevrede yarattığı değişiklikler, Bombus Sağkalyolarus’un gelmesiyle daha da artmış, küçük bir kovandan yayılan güzellik ve iyilik tüm ormana yayılmaya başlamıştı.