MirdadKundaktaki Ermiş Kaknüs Yayınları

MirdadKundaktaki Ermiş Kaknüs Yayınları

Mehcer (Göç) edebiyatının tohumlarının ekilmesi, filizlenmesi ve yetişmesinde büyük payı olan Mihail Nuayme'nin yetmiş yaşlarında kaleme almış olduğu bu eseri, Nuayme'nin hayatının "İncil"i olarak düşünülmüştür. Nitekim eserin pek çok yerinde İncil'in etkilerini açıkça görmek mümkündür.

Kitabın kahramanı Mirdâd, bir gemiye hizmetçi olarak giriyor. Önce sessiz kalıyor, seyrediyor, düşünüyor ve inceliyor. Fakat sonra konuşmaya başlıyor ve etrafında ders halkaları oluşturuyor. Mirdad insanları sürüklüyor, düşündürüyor ve en önemlisi de insanın hafızasını zorluyor. Hayat, ölüm ve ölüm sonrası hayat gibi kavramları düşündürterek ele alıyor. Bu eserde insanın yeteneklerinin ve gücünün sınırsız olduğu vurgulanarak insana önemli bir yer veriliyor. "İnsanları yönetmek istiyorsanız, önce kendinizi yönetmeyi öğrenin ve insanların derinliklerine inin!" diyen Mirdâd, gerçek sevgi, gerçek mutluluk, kurtuluşa özlem, aydınlık, karanlık gibi meseleleri irdeliyor ve insanın ufkunu açarak derin ve sessiz düşünmesini sağlıyor.

Sevgi hayatın özü, nefret ise ölümün irinidir. Bilin ki sevginin özü, damarlarda hür olarak akmadıkça yaşayamaz. Bu açıdan kana çok benzer. Ne zaman kanın aktığı damarlardan birini bastırırsanız, o damarı kaçınılmaz bir tehlike ve öldürücü bir hastalıkla karşı karşıya bırakımsınız. Nefret de hem nefret eden hem de edilen için, ölümcül bir zehir haline dönüşmüş, bastırılmış bir sevgiden başka bir şey değildir. Eğer hayat ağacınızdaki sarı bir yaprağı sevginizin memesinden kesmeseydiniz, o yaprak asla sararmayacaktı. Öyleyse sararmış yaprağı sakın ola kınamayınız. Eğer solan bir dala sevgi gıdanızı çok görmediyseniz, oda asla solmayacaktı. Öyleyse solan dalı da kınamayınız. Eğer çürümüş bir meyveyi nefretinizin irininden emzirmeseydiniz, o meyve asla kokmayacaktı. Öyleyse meyveyi de kınamaya hakkınız yok.

En iyisi siz, hayatın özünü, cimri davranarak az kişiye dağıtmayı, çok kişiden de saklamayı yeğleyen ve bu şekilde de hayatın özünü, bizzat kendilerinden sakladıklarının farkında bile olmayan kör ve cimri kalplerinizi kınayın!
(Tanıtım Bülteninden)