Misakın Aynaları Fatih Kutlubay Ketebe Yayınları

Misak’ın Aynaları’nda genç bir öykücünün “Anadolu’dan manzaralar” sunduğu söylenebilir ama
bu söyleyiş fazlasıyla kestirme ve özensiz bir yorumdan öteye gitmez. Çünkü M. Fatih Kutlubay,
bu kitaptaki öykülerinde Ömer Seyfettin’in, Sabahattin Ali’nin, Abbas Sayar’ın hatta Cengiz
Aytmatov’un Anadolu’sunu bir pencereden görmeyi başararak dikkate değer bir öykü toplamı
ortaya koyuyor. Balkanlar’ı da, Akdeniz’i de Kafkaslar’ı da Karadeniz’i de kuşatan bir mekân ve
söylenti haritasından bahsediyoruz.
Son yıllarda çok fazla anlatılan kırılgan, naif biraz da romantize edilmiş Anadolu hikâyelerine, aynı
anda hem masalsı bir yumuşaklığa hem gerçekçi bir sertliğe sahip olabilen kendine has bir bakış
açısı ekliyor Kutlubay. Parlak bir öykücüden yılkı atları, atmaca avları, define arayışları, çingene
masalları, Milli Mücadele destanlarıyla örülü dört başı mamur Türkiye hikâyeleri dinlemek fırsatını
kim kaçırmak ister ki?
“Muazzezlerin sokağına girince portakal çiçeği kokuyor. Burası Muazzez var diye böyle güzel.
Yanlış sokakta da var oysa portakal ağacı. Yanlış sokakta da mevsim bahar. Yok, orası böyle güzel
kokmuyor. Muazzez. Derdi için kırk dağı sırtlanırım. Muazzez. Her sabah uyanır uyanmaz karşıma
dikilen suret. Muazzez. Gözleri Müjgan’dan bile mavi. Adından işte. Adamın sevdiği ne varsa adı
Muazzez.”