Proust ve Annesi Everest Yayınları

Proust`un sonsuz bir döngü olan romanının özünde ne vardı? Geçmişi arayış mı? Gerçeği arayış mı? Yoksa bu ikisinin de kurucusu olan Anne`yi arayış mı? Michel Schneider`e göre, Proust büyük yapıtını ancak annesinin ölümünden sonra yazabilmişti, hem Anne`ye ulaşmak hem de Anne`yi aşmak için.

 

&`;Proust`un yazar oluşu, Anne`nin öpücüğünün, o ölüm siperinin, sevgi putunun çevresinde gelişir. Annesinden gelecek olan ve annesinin içinde bulunan, o olmazsa olmaz şeyin.”

 

Kayıp Zamanın İzinde en nihayetinde Anne`ye asla söylenemeyeceklerin, onun yokluğunda, ona yönelerek dile gelmesidir; çünkü edebiyat her şeyden önce Proust`la Anne arasındaki derin ve kopmaz bağdır.

 

Proust için yazmak, Anne`yi capcanlı ve sıcacık biçimde yanında tutma, ona eskiden söylediği sözleri yeniden söyleme girişimi olacaktır: Yazıda egemenlik altına alınan varlık, o eksikliğin yerini alan, geri dönen –aslında, anımsanan– öpücük. Ardından, tüm Kayıp Zamanın İzinde, o kayıp öpücüğü, Anne`den ayrılmayı, adeta ölü bir çocuğun ayaklarına benzeyen soğuk ayaklarını Anne gelip ısıtana dek oğulun yaşadığı bitmek tükenmek bilmeyen bekleyişi içerir.