Söyleyemediklerim Gülnar Yayınları

Vakti gelen her şey terk-i diyar eyliyor. Kim bilir belki de bir bebeğin dünyaya gelişi annesini terk etmesi anlamına geliyordur. Bir önceki yaşımız bizi terk ediyor. Günler, haftalar, aylar ve yıllar birbirlerini kovalıyorlar. Birbirlerini yakalayamayacaklarını anladıklarında onlar da bu amansız yarışı terk ediyorlar. Söz uçar yazı kalır derler ama onun da bir garantisi yok. Her şey zamana yenik düşüyor. Erken davran-maktan belki bu sefer zarar gelmez. Onlar beni terk etmeden evvel ben tüm yazdıklarımı terk ediyorum ve onlara sonsuz mutluluklar diliyorum.

 

Ketum kalsam deli diyorlar; söylesem mecnun 

Öyle bir söylemeliyim ki yıkılsın taş duvarları 

o bedbaht surun 

Ben sadece seyredeyim zillet eserimi gizli gizli 

Toz bulutları kapasın, içimi karartan o feci güneşi 

 

Ama ne güneşmiş ya her akşam gecenin 

içine saklanan 

Doğunca her sabah erkenden yine aklanan 

Biliyorum herkes masum bir ben suçlu 

Ben ne yapayım? Bedenim tam da ruhum buçuklu 

 

Enkazım yağsın üzerine şiddetle yağmurların 

Gökleri gürlemesin bu o sefer o gri bulutların 

Basit bir hayatım var benim işte, 

sevdiklerim ve sevmediklerim 

Bir ben var; bir de söyleyemediklerim