The Sounds of Silence II Diyarbakırs Armenians Speak Hrant Dink Vakfı Yayınları

The Sounds of Silence II Diyarbakırs Armenians Speak Hrant Dink Vakfı Yayınları

Türkiye’de, Ermenistan’da ve Diaspora’da yasayan Diyarbakirli Ermenilerin izlerini süren bu çalisma kapsaminda, 22’si Istanbul’da, 16’si Diyarbakir’da, 9’u New York’ta, 7’si Montreal’de, 4’ü Toronto’da, 4’ü Los Angeles’ta 4’ü Yerevan’da, 3’ü de New Jersey’de olmak üzere toplam 81 kisiyle görüsüldü. Görüsülen kisilerin 41’i kadin, 40’i erkekti. Bunlar arasinda Ermeni kimligiyle yasayanlar da var, Müslümanlastiktan sonra Ermeni kimligine dönen ya da dönmeye çalisanlar veya kendini hem Müslüman hem Ermeni olarak tanimlayanlar da… Bu çalisma, Diyarbakir’daki Ermenilerin kültürel varligini yeniden tasavvur etme, bir tür kurma girisimidir. Kentin, 1980’li yillara kadar kullanilan ancak daha sonra cemaatsizlik nedeniyle hizla harabe halini alan Surp Giragos Ermeni kilisesinin, yakin tarihte, Diyarbakir Belediyesi ve Ermeni kurumlarinin isbirligiyle restore edilerek yeniden ibadete açilmis olmasi, bu tasavvur ve yeniden kurma girisimleri açisindan büyük bir önem tasiyor. Bu kitap da bu anlamda, yitik bellek denizini olusturan damlalardan birisidir.Ali Bayramoglu, ÖnsözBu kitapta yer alan anlatilari okurken, sözlü tarihin cilvelerini düsünmeden edemedim. Bunlar arasinda, hayat hikayelerinin dinleyicisini ‘hakikate çagrisi’, farkli iktidar katmanlarinin duygular ekseninde ifadesi ve belki de bu kadim sehrin, herkesin, her seyin üstünden bizlere müstehzi bakisi var. ‘Sessizligin Sesi’ kadar, Diyarbakir’in bize yükledigi duygusal agirligi da hissetmemek mümkün degil bu anlatilarda. Bugünün çok-yerli yerelligi içinde bile hala kendisi olmayi sürdürebilen sehirlerimiz var. Diyarbakir Ermenileri konusurken, insan ister istemez, yillarin sirlarinin sehrin surlarindan çikip bize sordugu yeni sorular üzerine tefekkür ediyor.Arzu Öztürkmen, Sonsöz