Topla Yüreğini Gidelim Buradan Kanes Yayınları

Şiirler yazdı adam, ardından hüzün kokulu şarkılar...
Yaşadıklarına, yaşattıklarını katık edip bir notanın tınısına gizledi.

Hepsinin apayrı öyküleri vardı; kimisi kalın, kimisi derin çizikler atmıştı, sıvası dökük duvarlarına.

Zaman kahpe değildi aslında, &`;verdiklerini alabilene aşkolsun”du. O da öyküler demledi, damıttı göğüs ininde.

Sonrasında çokça hüzne bulayıp günbegün döktü satırlara. Köşesi yanık mektuplar, sayfası kıvrık günlükler gibi.

Yüreğinde papatyalar açan bir adamdı o. Bütün yapraklarında &`;seviyor” yazan bir tarla dolusu papatyayı satır aralarına sakladı.

Olur da bulursanız, tek bir yaprağını bile, koparmayın n`olur!

&`;Bu asırda, bu kadar dağınık uğraş içinde,

&`;günlük” yazmak çocukluktan mı?
Yalnızlıktan mı? Aptallıktan mı?
İnsanın konuşacak iki kulak bulamaması, ne kadar da kötü.
İnsanın insan yığını içinde insansız kalması, ne kadar da kötü.”