Üst Kat Komşusuna Mektuplar Yapı Kredi Yayınları

Gerçek bir kısa roman olan bu yapıt bir sürpriz üstüne kurulu: Hakkında hiçbir şey bilmediğimiz bir hanıma yazılmış yirmi üç mektubun (üç mektup da kocasına) keşfi üstüne.

Marcel Proust`un Haussmann bulvarı 102 numaralı evin üçüncü katında oturan komşusu olduğunu öğrendiğimiz Madam Williams`a yazılmış mektuplar. Kadının Amerikalı dişçi kocası Charles D. Williams`ın muayenehanesi asmakatın üstünde ikinci katta, yani zavallı Marcel`in tepesinde. Dolayısıyla gürültü fobisi olan Marcel epeyce dram yaşıyor.

Mektuplarda nelerden söz ediliyor? Öncelikle, uyku ve çalışma saatleri sırasında Proust`a işkence eden gürültüden, üst kattaki tadilattan. &`;Sabahki gürültü su tesisatından mı geliyor diye soruşturmamı istediğiniz­de ihtiyatlı davranarak ne iyi etmişim. Şu çekiçlerin yanında o gürültü neymiş ki? Verlaine`in ‘sırf kendini size beğendirmek için ağlayan` bir şarkıdan söz eder­ken dediği gibi ‘yosunların üstünde suyun ürpertisi`.” Proust gerçekten de her saptamasını, yazıya bir kat daha sanat katan mizahi bir karşılaştırmanın içine oturtuyor. Çünkü her şey gürültü yapıyor, ünlü bir tenor gibi şarkı söyleyen boyacılar bile: &`;Genellikle bir boyacı, hele bina içindeyse, Giotto`nun sanatının yanısıra Reszke`nin sanatını da icra etmesi gerektiği­ni sanır. Sizinkisi elektrikçi çekiç sallarken susuyor. Umarım döndüğünüzde Sistine fresklerinden daha aşağısıyla karşılaşmazsınız...”