Tarih Yazıcılık Üzerine Cedit Neşriyat

"... bu gün , İslam dünyasının dedelerinin muhteşem tarihçiliğini inceleyenlerin İbn-i Haldun`un ve Reşidüddin`in kullandğı kaynaklara ulşacak filolojik birikimleri yokktur. İkinci bir sebep doğrudan doğruya muhteva ile ilgilidir. İslam coğrafyasının tarihine evveli ve aheriyle intibak etmeyen hatta merakı dahi sınırlı çağdaş Müslüman dünyanın Ortaçağ islam dünyasının mütebahhirlerin tecessüsüne ulaşmaları ve onları  kavramaları bile mümkün görünmüyor. Endülüslü İbn Haldun`un zamanları ve mekanları  kapsayan merak ve bilgisi ve ya Horasanlı Şehrestani`nin Kitab`un nehal ve`l milel`indeki gibi dinlere dair tecassüs ve bilgisinin muadilini bulmak bugün çok zordur.

Batı musikisi İtalya ve Batı Avrupa`nın ürünü olarak orijinal  bir doğuş ve sıçramadır, ama genel olarak bilimler ve felsefenin  her dalında olduğu  gibi tarih yazıcılıkla Akdeniz`in doğusu ve batısı arasında bier çizgi kopukluğu veya eskinin reddine dayalı bir hamle ve yeni doğuştan söz edilemez. Akdeniz dünyasının tarihçiliği  mütemadi bir çizgi takip eder. Büyük tarihçi  portreleri sırf Rönesans  sonrasına mahsus değildir. İslam ortaçağında da parlak örnekleri mevcuttur. Hatta İslam ortaçağının büyük portreleri bir ölçüde eski Yunan ve Roma`nın büyük portreleriyle birbirlerine daha yakındır. Hümanizmanın klasik Yunan-Roma`yı izleyen Rönesans dünyasından ibaret olamayacağı anlaşılmalıdır. İbn Haldun`suz ve İdrisi`siz  bir hümanizma düşümülemez."