Romain Rolland (1866-1944), 20. yüzyıl Fransız edebiyatının en büyük mistiklerinden, romancı, oyun ve deneme yazarı.

On dört yaşında okumak için gittiği Paris’te toplumun manevi bir kargaşa içinde olduğunu gördü. École normale supérieure (Yüksek Öğretmen Okulu)’e kabul edildi. Dinsel inancını yitirdikten sonra Spinoza ve Tolstoy’un yapıtlarını okudu. Müziğe büyük ilgi duydu. 1895’te doktorasını tamamladı. Oyunlarını iki ayrı kitapta topladı: “Les Tragédies de la foi” (İnanç Tragedyaları, 1913), “Le Théâtre de la révolution” (Devrim Tiyatrosu, 1904). En tanınmış romanı Jean Christophe (1904-12. 10 cilt) “Les Cahiers de la quinzaine” adlı dergide yayımlandı. Bu romanla Fransa’da roman-fleuve (ırmak roman) türünü başlattı. 1915’te “Au-dessus de la mêlée” (Kavganın Üzerinde) adlı risalesiyle Nobel Edebiyat Ödülü’nü aldı. “Journal des années de guerre 1914-1919” (Savaş Yıllarının Günlüğü, 1952) ölümünden sonra yayımlandı. “Evrensel müzikçi” saydığı Beethoven’ı ele alan “Vie de Beethoven” (Beethoven’ın Hayatı), “Vie de Tolstoy” (1911, Tolstoy’un Hayatı, 1969) gibi yaşamöykülerini dile getirdi.

Colas Breugnon (1919) adlı bürlesk bir fanteziden sonra, siyasal grupçuluğun sonuçlarını ortaya koyan “L’Ame enchantée” (7 cilt, 1922-33; Büyülenmiş Ruh) adlı ikinci bir roman dizisi yayımladı. Hindistan mistik felsefesini “Mahatma Gandhi” (1924) yapıtıyla Batı dünyasına tanıtmaya çalıştı. “Europe” (1923) adlı uluslararası derginin kuruluşuna katıldı. Zamanın ünlüleriyle yazışmalarını “Cahiers Romain Rolland” (Romain Rolland Defterleri) adıyla özel günlükleri de “Mémoires” (1956, Anılar) adıyla ölümünden sonra yayımlandı.